We hebben allemaal onze eigen unieke kracht. Het is de kracht waarmee we zijn geboren en die verankert ligt in onze kern. Als we toegang hebben tot deze kracht maakt het ons sterk en komen we in balans. We worden wie we zijn.

Hoewel onze kracht steeds in ons aanwezig is hebben we er niet altijd directe toegang toe. Door het leven komen er laagjes overheen te liggen die de toegang bemoeilijken. Hoe ouder we worden, hoe moeilijker dat vaak wordt. Door overgedragen normen en waarden uit onze omgeving, door overtuigingen, door (met liefde gegeven) opvoeding, verwachtingen en door druk van buitenaf raken we uit contact. We gaan de buitenwereld behagen om liefde terug te ontvangen. Daarmee breken we met onze essentie, met onze kern. Er ontstaan blokkades in onze pure spontaniteit, vrijheid en speelsheid. Wanneer je jouw kracht en kwaliteiten weer gaat ervaren, verschuift de focus van ‘probleem’ naar zelfkennis.